Gunler Geciyor...

Ekin'im 3 ayi geride birakti. Gecen gun ilk asimizi olduk. Zaman ne cabuk geciyor, sanki daha dun ilk kez kucagima aldim. Birkac zaman once ellerini kesfetti. Once uzun uzun bakiyor ellerine, inceliyor, sonra agzina goturup emiyor bir guzel. Eger acikmissa basliyor yumrugunu sinirli sinirli emmeye. Agzina minik yumrugunu koymaya calisiyor, ama beceremiyor. O zaman basiyor yaygarayi:) Meme gec gelince kiziyor hatta, nerede kaldin sen der gbi yapip, hirsli hirsli soyleniyor:) Yani buyuyor minigim, her gecen gun bir sey ogreniyor. Sabah uykusundan uyaninca gunun en guzel dakikalari basliyor ikimiz icin. Uzun uzun sohbet ediyoruz once, miril miril anlatiyor bana.. Abimiz Ege sabah saatlerinde okulda oldugu icin Ekin'im ile yanliziz. Ege'm saat 3 gibi evde olunca senlik basliyor. Once abi kardes biraz zaman geciriyorlar. Ege tvye dalinca, Ekin bi sure sonra basliyor mizildanmaya. Nasil oldu da abisi onu birakip gitti diye uzuluyor, mizildaniyor. Yani illa ilgi istiyor:)

Aksama dogru, Ege biraz olsun Tv'ye doyunca elimize aliyoruz kitaplarimizi. Hergun bir kitap okuyoruz. Eger Ekin uyaniksa o da bizi dinliyor yanimizda. Bazen benim kucagimda kitabin sayfalarini inceliyor biz Ege'mle okurken. Ege yavas yavas okumayi ogreniyor. Resimli kolay okuma kitaplarindan hergun yeni kelimeler ogreniyor. Sonra onlari karalama defterine yaziyor, yazarken tekrar edip, nasil yazildigini beynine kazimaya calisiyor. Ben daha onceden ogrendigi kelimelerden cumleler kuruyorum, yazmaya calisiyor. Eger hemen bulamazsa kelimei, elini kafasina goturup, haydi beyin, calis, bul su kelimeyi diye sesli sesli dusunuyor.....

Gunler su gibi.. Ekin buyuyor, Ege okumayi ogreniyor. Kisa girdik, uzun bir kis olacak ve yazi, gunesi dort gozle bekliyoruz. Gelecek yil ortasi Turkiye'mize kavusmayi dusluyoruz oglum Ege'mle. Minik bebegimiz 10 aylik gibi olacak o zamana. Hani tam ele gelecek zaman. Ekin'imizi alip gidecegiz insallah.
Yazi dort gozle bekliyoruz. Turkiye'ye, sevdiklerimize kavusmanin hayalini kuruyoruz..