No no no....

Pazartesi, Ekim 31, 2005




Gecen sabah cektim bu fotograflari. Yuva ve is oncesi yani. Ege yine yaramazliklara devam ederken yani, her sabah rutin kosturmalar sirasinda.




Aman ne cilveler ne cilveler, poz vermeyi ozlemis meger. "No no no" demeyi ogrenmis ogretmeninden. Ben yapmamasi gereken bior sey olunca da 'Ege hayir, no ' falan diyorum, o da basliyor arkamdan "no no no" diye tekrarlamaya.
Alttaki fotolar "no" derken cekildi:)





En sonunda annesiyle sevisme vakti, okul ve is oncesi sevismler cok tatli oluyor. Yuvaya gelince el sallayip, opucuk veriyor annesine.


Ilk kez kendi fotografimi da yayinliyorum sitede:) Hani cok ozel bir fotograf degil ama, idare edin artik:) Gunlerin yorgunlugu sanirim biraz belli oluyor halimden.

Ege Yuva Yollarinda

Çarşamba, Ekim 26, 2005



Gecen gun, doga goruntulerini cektigim gun yani, Ege'yi de unutmadim tabi:)) Bana poz vermeyi ihmal etmedi her zamanki gibi.
Iste o gunden goruntuler...

Sut Aski

Salı, Ekim 18, 2005


Sute ulasamadigi icin basiyor yaygarayi, benim sute asik oglum. Kutuyu eline almak icin agliyor, yani mizildaniyor aslinda.


Burada ben sutu biraz yakinlastirdim, aman ne mutluluk gormelisiniz:)


Burada da keyifli keyifli iciyor. Bir yandan da bana bakiyor yan gozle..


En sonunda sisesine dolduruyorum sutu, iyi geceler opucugu ve byeee diyerek gidiyoruz yataga:)

Bu ne Istah?

Perşembe, Ekim 13, 2005


Masanin basina gecip bizimle yemek yemek, hatta bizim yerimize oturmak en buyuk keyfi Ege'nin. Aslinda yemek yemek dememeli. Oynamak desek daha dogru olur:) Babasinin biftegini almis kemiriyor guya:) (Fotografda gozuken kol bana ait oluyor)


Ben her ne kadar etli kismini agzina dogru cevirsem de illa fotografdaki gibi kemirmekte kararli.


Sonra cok mutlu olup boyle kahkaha atiyor.

Ege'min Ekmek Keyfi

Pazar, Ekim 09, 2005


Gecen gun yaptigim cicek ekmegi gorur gormez Ege asik oldu. Ekmegi cok seviyor. Ayni aksam dustan cikinca yine ekmegi gordu, babasi yerken. Hemen kati bir tane. Uzerinde bornozu, yeni yikanmis.. Kim aldirir ki:)) Yagli yagli eller, her yer ekmek kirintisi:) Ama bozmadim keyfini. Yeniden yikandik tabii:))
Bir de yukardaki gibi bana uzatiyor ekmegini, benim bonkor oglum..




Dun Ege yine guzel bir sey yapti ve beni cok sasirtti:) Kendi kendine duvara yuzunu cevirip (aynen bizim cocuklugumuzda yaptigimiz gibi) ellerine yuzune dogru kapatip basladi saymaya, tabii kendince:)) un deux, trois.. tabi cok anlasilir degildi. Oglum her gecen gun fransizcasini gelistiriyor. Yakinda bana tercumanlik yapmazsa hic sasirmam.. Aguva demeyi (au revoir) zaten neredeyse 1 yildir soyluyor:) Hocalariysa teletubbies ler. Surekli onlari seyrettigi icin cok sey ogrendi o minik yaratiklardan.

Yakin Cekimler:))

Salı, Ekim 04, 2005











Nasil da haylaz haylaz bakmis:)