Haydi Dansa!!

Oyle guzel dans ediyordu ki, ben fotograf makinami aldim elime ve o beni gorunce durdu birden.
Utanmaya mi basliyor ne? Sadece allta yan cektigim:) fotograftaki figuru yakalayabildim..


Dun yuvada tam gun baslayacaktik. Normalde ilk 10 gun kadar yarim gun, daha sonra tam gune donecektik. Cocugun alismasi icin gerekliymis bu surec. Ege ilk iki gun yuvayi cok sevdigi ve ben de tam gun kalsin diye israr ettigim icin, dun tam gunu denedik. Ama sonuc felaket. Oglen uykusuna yatmis ve 10 dk sonra uyanmis, cigliklarla hem de. Ben de evde degildim, ogretmen aramis beni ama bulamamis tabii. Susturmaya calismis ama ne yazik ki sonuc sifir:( Diger cocuklarda uyanmislar onun sesinden dolayi. Arkadasimi aramis ogretmen ve ben arkadasimdan aldim dun Ege'yi. Boynuma bir atildi beni gorunce Anneeeeee diyerek. Gozlerim doldu. Sanirim butun gun orada kalacagindan, belki bir daha bizi gorememekden dolayi korktu. Uyku cok ozel Ege icin. Odasinda ve kendi yataginda, muzik dinleyerek uyumayi sever her zaman. Bu degisiklik onu ciddi derecede sarsti. Bu sabah yuvaya girmek istemedi. Oglen gittigimde bana bir naz bir naz, gorseniz kalpler dayanmaz:)) Ama sahte tabii.. Ogleye kadar diger cocuklarla oynayinca isinmis yeniden..

Yani yuva hikayelerimiz simdilik boyle. Umarim tez zamanda o yuvasina alisir da hem ogretmen hem biz rahat bir nefes aliriz.
Simdi mi ne yapiyor bizim bidik? Kuvetde oynuyor kendi kendine. En sevdigi sey; su:) Banyo ne halde tahmin edersiniz sanirim. Eh bana musade, malum Ege halleri..