Ege'mden yakin cekimler gulucukler.. Babamiza hediye..
Neredeyse bir haftadir babamiz Toronto'da. Biz oglumla basbasayiz. Ege hergun babasini sayikliyor, fotograflarina bakiyor bol bol, her telefon ya da kapi caldiginda 'baba' diye kosmaya basliyor.. Gun icinde biraz dolasarak, bazen havuza giderek, kimi zaman evde hamurdan yaratiklar yaparak, kimi zaman futbol! oynayarak gunu geciriyoruz. Ege genelde surekli ilgi istiyor, yani yanliz basina bir seyle ilgilenmesi ya da uzun sure tv falan seyretmesi imkansiz. Ben ne zaman gozden kaybolsam dakikasinda yanimda bitiyor. Mutfakta oyalanirken ya da ev isi falan yaparken pek ilgilenmiyor, ama ne zaman kitabimi elime almaya calissam ya da bilgisayarin basina gecsem hemen elimden tutup 'gel hadi' diyor ya topunu veriyor oynamak icin ya da beraber yapabilecegimiz seyler sunuyor. Yani benim ondan baska birseyle keyif surmemi istemiyor.. Is yaparken dokunmamasinin sebebi ne olabilir ki:) Sana sadece eglence ben olabilirim!! fikrinde benim yaramaz oglum. O da benim gibi yanlizligi pek sevmiyor, her zaman birileriyle vakit gecirmekten hoslaniyor. Yuva ogretmeni tatilde oldugu icin evde surekli. Agustos ortasinda geri donecek, o zaman dek basbasayiz oglumla, ama babamizi ozluyoruz.....
egeden fotoğraflar, bizden son haberler, bazen hoş sohbetler..
Babamiza Hediye
Perşembe, Temmuz 27, 2006
Gönderen Hanife zaman: 7/27/2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
Merhaba Canlarim,
Bende sizi ozluyorum.
Bu nedenle sizleri buraya getirme planlarimi bir ay erkene aldim.
Kendinize iyi bkip ikinizide opuyorum.
bakin olacakti............
Biz de seni opuyoruz Cengiz. Ne enteresan, burada yazismak yani:)
Sen de kendine cok iyi bak..
Hanife Merhaba,
Yine ben, Aysel. Seninle ayni donemlerde ayni seyleri yasiyoruz :) Ege ile kizimin, Melisa, gelisimi gercekten de cok paralel gidiyor. Ben de butun gun hanfendinin pesindayim. Is yaparken o da (ne hikmetse) pek dokunmuyor. Sadece arada bir gelip ben aciktim, ben yoruldum diye naz yapiyor ama ne zaman bi 5 dk oturacak olsam hemen ya sirtima binecek, ya da "hadi gel, oynayalim" diyecek :)) Aksama kadar bir sayfa kitap/dergi bile okuyamiyorum. Ne olacak bizim bu halimiz ;)
Aysel
Ben de bir bilsem Aysel'cigim. Sabahtan aksama kadar nasil eglenebiliriz diye bakiyoruz artik. Dun kurabiye yaptik birlikte, nasil mutlu oldu, tavsiye ederim. Sen neler yapiyorsun guzel kizinla, tavsiyelerin var mi??
Dun aksam o bir ara blok oyuncaklarina daldi, ben de bitmesine 15 sayfa kalmis kitabimi aldim elime, hemen elindekini birakip gelip kucagima oturdu, kitabi elimden alip kenara koydu ve yanagini uzatti opeyim diye. Olacak is mi yani?? Baska bir amac goremiyorum ben, sizin tek eglenceniz bizleriz, baska bir eglence yok diyorlar:))
Aynen katiliyorum Hanifecigim :)
Benimki de sadece televizyon izlerken tek basina kaliyor. Ondan bile bazen SIKILIP benimle oynamak istiyor. O kadar cok oyuncagi var ki, bi tanesinin bile donup yuzune bakmiyor eger ben ortaya dokmezsem ya da hadi gel oynayalim demezsem. Tavsiye istemissin ama benim aklima gelenleri siz zaten yapiyorsunuz Ege ile. Oyun hamuru cok guzel oyaliyor bizim minigi. Ege'nin de sevdigini biliyorum. Aksam 6-7 den sonra disari cikiyoruz. Baska da dedigim gibi her zaman bir sekilde onunla ilgileniyor olmam gerek :)) Bi de ben bugune kadar hic yuvaya falan vermedim onu, evde kendim baktim. Iyice baglandik yani birbirimize. Birkac ay sonra okula baslamasi gerekecek ama. Ekim ayinda baslayacak bir programa yazdiriyorum onu. Gunde bikac saat de olsa ayrilik onun icin de benim icin de cok zor olacak ama bunu yapmak zorundayiz. Siz neler yaptiniz Ege cabuk alissin diye?
Sevgiler,
Aysel
Ege cok sosyal bir cocuk Aysel. Yaninda hep birileri olsun istiyor, parka gidince diger cocuklarla oynamay baslayinca hemen samimi oluyor. O yuzden yuvayi evden daha cok seviyor diyebilirim. Ilk gunler sadece 2-3 saat kaldi yuvada, yani ilk 5 gun sonra tam gun ve ogle uykusu tabii. Ogretmenin onemi cok buyuk. Bir iki kere ziyaret edin beraber, yarim saat falan kalin yuvada, diger cocuklari seyretsin, oyuncaklarla oynasin. Ben oyle yaptim, kayit icin gittigimizde Ege cok sevdi ve donmek istemedi, hem de bir tane cocuk olmasina ragmen, cocukta bizimkiyle hic ilgilenmemisti bile. Sonra ona yakinda orada okula baslayacagini soyledim. Ve basladik, ayrilmak istemedi daha once ama alisti sonra. Yanliz sen ilk kez veriyorsan belki zor olabilir, Ege gecen yil Eylul ayinda baslamisti ilk yuvasina, oradan aliskin biraz, aslinda her cocuk biraz farkli. Umarim cok macera olmadan baslarsiniz:)
Benin senin kizini merak ettim, fotografini gondersene:)
Optuk sizi..
Hanifecigim, tekrar merhaba:)
Umarim Ege gibi Melisa de sever gidecegi okulu. Su anda nerdeyse hic arkadasi yok, okula gitmeye can atiyor o yuzden. Okuldan donen cocuklari gorunce ya da bir okulun onunden geciyorsak seviniyor. "Ben de okula gidicem" diyordu. Gecen kis boyunca birlikte "Mommy and Me" isimli bir programa katilmistik. Orayi okul diye tanitmistim kendisine, bayilarak gidiyordu. Bir de kutuphanede "Story Time" lara katildik. Hep beraberdik yani buralarda. Kendi yasinda baska cocuklar gormek hosuna gidiyordu. Simdiden hazirlamaya basladim onu. "Sen okula baslayacaksin yakinda ama ben senin yaninda olmayacagim cunku beni okula kabul etmiyorlar. Ben senin okuluna degil, anne okuluna gidecegim. Benim yerime ogretmenin ve arkadaslarin olacak." diyorum. Simdilik kabullenmis gibi gorunuyor ama ilk bi kac hafta eminim zor olacak bizim icin:((
Bu arada, fotograf gondermek icin senin e-mail adresine nasil ulasabilirim?
Sevgiyle,
Aysel
Insallah cok olayli gecmeden atlatirsiniz o gunler. Arkadasimin oglu anne ya da babasinin yanindan dakika ayrilmiyor, bir yere gidince bile annesin yaninda oturuyor, cocuklarla kaynasmasi en az 15dk. O kadar bunalmisti ki kadin bir ara, yuvaya vermislerdi, hemen daha ilk 10 dk da almak zorunda kaldilar. Cok zor cunku biliyorum, ama madem diger cocuklarla kalmayi seviyor, o zaman ne iyi, daha kolay alisir, sosyal cocuklar cok daha kolay adapte olyorlar cunku.
Mail adresim su
hanifeicoz@gmail.com
Gorusmek uzere..
Yorum Gönder